vrijdag 31 december 2010

Vaste prik



Bij de tradities van Kerst en Oud-en-Nieuw horen in onze familie ook nog twee tv-programma's.

Opa en Oma kijken iedere Oudejaarsavond trouw naar 'Dinner for One' (en te zien aan de reakties onder de film zijn zij niet de enigen die zich er tevoren al op verheugen - zelf heb ik 't na tig keren wel gezien).

En in de weken voor Kerst verheug ik sinds enkele jaren op de Noorse 'adventskalender' oftewel tv-serie 'Kerst met Linus', die dan door de KRO wordt uitgezonden. Vooral het aftitelingslied vind ik erg mooi (al klinkt het nu, zo plots op Youtube, wel heel anders dan na het zien van zo'n hartverwarmende aflevering). Volgend jaar weer!



(Het gezin wat in aflevering 15 bijna uit elkaar valt - maar gelukkig komt het dankzij de kinderen allemaal weer goed. Zie youtube voor deel 1 en deel 2 het hele jaar rond. Wel even Noors leren, of anders gewoon wachten tot volgend jaar december!)

woensdag 29 december 2010

Tekenende mannen: Thé Tjong-Khing

Vandaag loonde het meer dan de moeite om naar het pittoreske Enkhuizen te gaan. In het Zuiderzeemuseum was er niet alleen een tentoonstelling met werk van, maar ook een tekenworkshop met de kundige illustrator in eigen persoon: Thé Tjong-Khing. Tekenworkshop, daar gingen zoonlief en ik graag naartoe.

Na afloop was Thé Tjong-Khing zo vriendelijk om te signeren, en bij gebrek aan boek (we hebben twee boeken van Vos en Haas, maar die lagen thuis) tekende hij desgevraagd op een gewoon papier toch een grappige poes voor dochterlief (die we toevallig ook thuis hadden gelaten).



Maar daar kwamen we niet direct voor. De bedoeling was natuurlijk om zèlf de tekenpotloden te vatten. Gelukkig mochten de ouders ook meedoen (slechts vier van de pakweg dertig waagden het erop) en gelukkig was de tafel lang genoeg. Aan het eind bleek het grote voordeel van deze tafel: de bedoeling was namelijk één lange tekening, waarin over een uitgestrekt landschap allerlei dieren achter de gestolen taart aanrenden.

En hier was het eerste resultaat:



Het uiteindelijke (gedigitaliseerde) resultaat verschijnt volgende week op YouTube.
Evenals de stopmotion-filmpjes die we daarna ook mochten maken (en dat kan nog t/m 2 januari).



Met op die meterslange tekening onder meer de bijdrage van zoonlief, hierboven.
En ook ik kon het niet laten wat dierbare dieren op papier te zetten.

Weer sneeuw

Het is weer koud! (Al weken, trouwens.)



Met een schattig ijspegeltje.
En een wattig witte bank.

zondag 7 november 2010

Half vier



Nooit geweten dat je (= ik) op zonnewijzers ècht de tijd kan zien!

zondag 3 oktober 2010

Nieten zonder nietjes



Eens in de zoveel tijd kom ik in de Haagse Reinkenstraat. Gister was het weer zover.
Ooit bezocht ik daar een winkel vol leuke dingen: spellen, hebbedingetjes, natuurkundige truuks. Helaas bleek die winkel ineens verdwenen te zijn...

Tot mijn blijde verrassing ontdekte ik in dezelfde straat nu plots een andere winkel, vrij onopvallend naast de bloemenwinkel op de hoek (even dacht ik dat het gewoon bij de bloemwinkel hoorde). En ook hier werd ik bij binnenkomst verrast door interessante, niet-alledaagse koopwaar.
Voor zoon- en dochterlief kocht ik twee spellen-annex-puzzels, voor manlief een boekje met luciferpuzzels (sst, niet verklappen, die worden zo rond 5 december overhandigd), voor mijzelf een halskettinkje.

Met de pinpas afgerekend, en wat schetst mijn verbazing toen de kassabon en pinbon ineens verenigd bleken te zijn door een mini-vouwkunstwerkje!
Het bleek dankzij een nietloze nietmachine te zijn. Ingenieus, wat een prachtige uitvinding! Deze heb ik inmiddels dan ook aan mijn kantoorartikelen thuis toegevoegd. Van de week gaat hij (zij) ook mee naar m'n werk!

Ik had er nog nooit van gehoord, maar deze Groene Emma (een donkerblauwe in mijn geval) niet inderdaad papieren prachtig aan elkaar vast! Mits niet te veel blaadjes, maar twee tot vier 80 grams moet wel lukken.
Dat scheelt niet alleen voor het milieu, maar ook krijg ik niet meer die dikke linker-boven-kanten in mijn ordners.



Zo ziet ze eruit!

En dit is het resultaat:

zaterdag 25 september 2010

Is nep?

Dochterlief zit in groep 3 (in 'onze tijd' heette dat nog gewoon 1e klas). En dat zij leert lezen is een openbaring voor haar, en geweldig om te zien voor ons.

Als eerste leert zij natuurlijk gewoon de gedrukte kleine letters.
Hoofdletters en handgeschreven letters zijn voorlopig dan ook nog onontgonnen gebied. Wat soms grappige situaties kan opleveren.

Ze bestudeerde de zijkant van de Ratatouille-dvd-doos nog eens goed, na te hebben genoten van deze prachtige film. En vroeg zich hardop verwonderd af:
'Waarom staat daar eigenlijk "is nep"?'

maandag 20 september 2010

Septemberoogst



Als een smurf drie turven hoog is, hoe groot is dan deze net geoogste biet?

zondag 19 september 2010

Memoblaadjes



Wat je allemaal niet met memoblaadjes kunt doen!

Helaas lukt het me nog niet om video's in deze blog te 'embedden', dus je moet even de link aanklikken. De noeste arbeid die deze post-it kunstenaar verricht heeft is die moeite wel waard!

Update: Zie hier een filmpje van de 'making of' (meer dan 6000 memoblaadjes zitten er in de film!). En er is een vervolg: memoblaadjes op reis.

maandag 23 augustus 2010

Koffie / cafè (van Eva - de Eva)

Drukdrukdruk, bezig, vakantie afgelopen, niet uitgerust, een vriendin plotseling heel ziek, uitzicht op een enorme stapel werk op 't werk...



En dan ineens stuurt een verre vriendin me...
'n Heerlijk bakkie koffie!



De complete collage vind je hier.

Moltes gràcies, Eva!!

woensdag 11 augustus 2010

Ontmoeting

Zomervakantie!
Eindelijk zelf ook vrij, en daar hoort een dagje uit bij.

Zoonlief en dochterlief verkruimelden een rijstwafel boven een vijver. Dit tot groot genoegen van de rondzwemmende fauna. Ma en Pa meerkoet pakten hun stukjes om die vervolgens met hun puberkind te delen. De vissen aten de hen toegegooide brokjes zelf op.
En zie, ineens kwam er een bijzondere, en vluchtige, ontmoeting tussen verbaasde Vis en idem dito Vogel tot stand.

zondag 8 augustus 2010

Kaas voor Kerels

De reclame bestaat al langer, maar ik ontdekte 'm nu pas. Levensgroot op een reclamebord: 'Kaas voor Kerels'!

't Roept natuurlijk meteen vragen op, naast een wel héél brede grijns.
De eerste vraag kon ik zelf al snel beantwoorden: "Wie koopt er nu zoiets???"
Nou, ik, natuurlijk.
Want als vrouw-van wil je natuurlijk wel weten hoe zo'n kaasje dan smaakt.
En tja, dat bleek niet heel spectaculair, gewoon oude kaas in smeer-formaat, met een vleugje schimmelkaas-essence erdoorheen.

De woorden op het pakje, 'meer dan 16 maanden kunnen rijpen' associeert de moederende mens (m/v) dan weer met "hee, dreumes-leeftijd!", of was 't nu 'peuter'?

Maar ik zal 't heus nog wel eens in huis halen, 't is best lekker, op brood (met een plakje watermeloen erop).
En ongetwijfeld zal ik niet de enige zijn die het koopt. Natuurlijk de doelgroep, Kerels, en hun eega's. En talloze andere nieuwsgierigen. (Kópen Kerels eigenlijk wel zelf Kaas??)
Hoe dan ook, een slimme zet van 't reclamebureau!



P.S. Manlief heeft 'm nog altijd niet geproefd, de kaas-voor-kerels-kaas was al op voordat hij er erg in had...

zaterdag 31 juli 2010

Handig



In mijn drukbezette dagelijks leven kwam ik nu pas toe aan de krant van twee weken geleden. Op zaterdag 17 juli stond in de rubriek 'In beeld' een artikel met de titel 'Low Cost Design', ondertitel 'Handige oplossingen voor alledag'.

En dat is geen woord teveel gezegd! De foto's uit het boek Low Cost Design door de Italiaanse kunstenaar Daniele Pario Perra spreken voor zich. Handig!







Meer over deze relational artist, researcher en designer op zijn website.
Het boek is moeilijk in Nederland verkrijgbaar, krijg ik het idee, maar zal vast wel via de Italiaanse uitgever te vinden zijn.

maandag 26 juli 2010

Mail Ant



Met 'Mail Art' is er voor elk wat wils, heb ik het idee. Alles kan, alles mag, en naar van alles is vraag. Zolang het maar per post verstuurd kan worden.

Veelzijdig kunstenaar Josh Ronsen uit Austin, Texas, heeft een project opgezet met de veelzeggende titel 'Tiny Art Exchange'. En aangezien ik als bijziend persoon veel van priegelen hou (of eigenlijk ex-bijziende sinds ik de tweeënveertig-en-een-half gepasseerd ben) ging ik aan de slag.
Op de envelop die Josh Ronsen mij desgevraagd stuurde stond een stempel van een mier, met daarbij de grappige vondst 'Mail Ant'. Dus wat kun je anders doen dan een Mieren-museum maken?

Het moest kleiner zijn dan 2,5 x 2,5 (in 3D-gevallen nog een x 2,5). En dat is, met 2,4 cm in alle richtingen, nipt gelukt.

Achteraf vraag ik me af waarom ik er een deur in gemaakt heb. Pas toen ik een schets maakte van hoe het museum bezocht zou gaan worden, realiseerde ik me dat mieren geen voordeur nodig hebben.



Zoonlief raakte geïnspireerd en binnen nog geen kwartier was er een tweede museum. Wel te groot in lengte om naar Austin, Texas te sturen, maar dat was geen probleem, zoonlief vond dat dit Mieren Museum naast het - al eerder geknutselde - insectenhotel moest komen. En daar staan ze, gebroederlijk:

Gogo's go

Gogo's, voetbalgogo's... De plaatselijke supermarkt heeft er behoorlijk wat omzet aan te danken.

Wie dacht dat de rage over is, heeft gelijk (denk ik). Maar écht uit het vizier verdwenen zijn ze niet. Gelukkig maar, want anders waren al mijn boodschappen-in-de-niet-bepaald-goedkoopste-supermarkt voor niets geweest. Zoon- en dochterlief spelen regelmatig met deze wonderlijk ogende rare fantasiefiguurtjes. Vooral dochter is er heel wat momenten zoet mee. De gogo's rijden rond in cabriolets over de woonkamervloer, logeren in het - tijdelijk tot huis omgebouwde - voetenbankje van mijn oma. Ze vliegen - keurig in gordels van elastiekjes - in het speelgoedvliegtuig en spelen in een zelfgeknutselde speeltuin.

En ze gaan gezamenlijk op stap.
Het werd me niet duidelijk waar deze reis naar toe ging, maar het zag er gezellig uit, reden om er de camera erbij te halen. Misschien een remake van het schoolreisje?

dinsdag 13 juli 2010

Olifant en Muis



Weer zo'n mooie stempel van Elefantus!
(Als antwoord op het kartonboekje over olifanten-in-het-vliegtuig dat ik - zónder envelop! - naar Italië stuurde.)

De afbeelding op de ansichtkaart zelf was erg lelijk (een zanger/gitarist van een niet onaardig bandje in zijn jonge jaren die op de foto een wel érg woest tronie opzet), maar de stempel is dus wel de moeite van het hier plaatsen waard.

En met de postzegel was ik, en waren ook de kinderen, helemáál verguld. Niet voor niets ligt de bakermat van de wijze muis Geronimo in Italië.

zaterdag 10 juli 2010

Uit de oude map

Een oude map met tekeningen hervonden.
Deze illustratie maakte ik járen geleden naar aanleiding van een cursus waarin o.a. het onderwerp 'oplossingen' aan bod kwam.

Analoog aan het verhaal van de twee ezels, zou ook dit een bekend verhaal zijn in trainers/coachers-land, maar voor mij was het toen nieuw.
Mooi verhaal: twee dames kijven op de markt om de allerlaatste citroen. Niet wetende dat ze beide een heel ander doel beogen met die citroen. En dat de beste oplossing nabij is.
Zo zie je maar weer, praten helpt.

donderdag 8 juli 2010

Comptine d'un autre été - Après midi

En het was après-midi, cet été, woensdag, toen we voor de Laatste Groet gingen.
'Laatste groet' is gelukkig betrekkelijk: ergens ben je niet ècht weg! Je leeft in ons aller harten voort, jongen, en we zullen je herinneren. We zullen over je praten met alle dierbaren die jou gekend hebben in dit leven, we praten in gedachten ook met jou, en zullen herinneringen aan je op papier zetten voor jullie kinderen, voor later.

Neemt niet weg dat we je enorm missen en liever hadden gewild dat het noodlot een dagje vrij had gehad, die dag. Ook m'n kinderen missen je, ondanks dat jullie elkaar nog zo kort maar kenden. Dochterlief vraagt hoe je weer levend gemaakt kunt worden. En zoonlief, die inmiddels beseft dat daar geen toverspreuk voor bestaat, heeft spontaan alle muziek op YouTube opgezocht die tijdens de herdenkingsdienst gedraaid werd.



Wat woorden soms niet kunnen, kan muziek wel.
Het was mooie muziek, en dit was er één van. Uit de film 'Amélie' (die ik nog nooit gezien heb, maar de muziek kwam me wonderwel bekend voor).

Er blijken verschillende uitvoeringen te zijn van deze lieflijke compositie van Yann Tiersen. En gaandeweg de afgelopen avond, kwam er door al die versies van 'Comptine d'un autre été - Après midi' tussen de tranen ook weer een lach, een grinnik zelfs, op.

Helaas lukt het me niet de video's te 'embedden' op deze blog, maar degenen die ook van muziek houden, willen vast wel zelf de links aanklikken naar de verschillende 'Comptines', hieronder op een rijtje:



Twee van de vele pianoversies, waarbij je de kunst van het spelen meteen kunt afkijken & leren:
www.youtube.com/watch?v=9Ejy564cbVs
en www.youtube.com/watch?v=awIWUxPsFx0.

Een versie voor een gitaar: www.youtube.com/watch?v=-PIk8Y6es5Q. (Dat wordt hard oefenen! Voor de liefhebbers: de tabs vind je hier, en in pdf hier). Mooi contrast trouwens met de muziek die deze gitarist maakt in zijn bands (zie/hoor op de MySpace-links onder z'n filmpje).

De glimlach verscheen toen ik deze uitvoering ontdekte:
www.youtube.com/watch?v=1aSfb3Gh4Xs
Schattig piano spelen op een moderne telefoon!

Maar de grootste grijns kwam toch wel als een zon door de wolken heen toen duidelijk werd dat pianomuziek ook met een serieus gezicht vertolkt kan worden op...
www.youtube.com/watch?v=WpHdKr_cnVs


Handbellen!

En 't klinkt nog mooi ook.
Je had volgens mij tussen deze heren niet misstaan.

dinsdag 6 juli 2010

Nooit meer...

Dinsdagavond, 6 juli 2010.



Terwijl Oranje zich opmaakt om de halve finale te winnen, nemen wij in de grote kerk afscheid van een dierbare.
Wat zou hij blij zijn geweest met de aanstaande finalewedstrijd. Misschien 'weet' hij het ook wel, misschien ziet hij het, vanaf een ster of vanwaar dan ook.

Zo onwerkelijk dat we hem niet meer zullen ontmoeten, zijn stem nooit meer zullen horen, zijn glimlach (grijns) en humor moeten missen.



We missen je...
Voor altijd in ons hart.

woensdag 23 juni 2010

Yes! (2)



Al eerder werd ik verblijd met een prachtige postzegel van een van mijn lievelingsdieren.
En nu ben ik twee kaarten rijker waarmee ik de koning(in) te rijk ben!

Postcrosser Samantha uit Australië stuurde me een koala. Ze had die nog niet op de bus gedaan of ze kwam een van mijn 'Favourites' tegen die ze óók naar Nederland stuurde: m'n drie favoriete Australische dieren op één kaart.

Ik was blij verrast en stuurde een kaart naar haar gading als dank terug.
En wat schetst mijn nog blijere verbazing als ik dit mooie portret van het vogelbekdier, de platypus ontvang?!

zondag 20 juni 2010

Creatief hergebruik

Wasknijpers als sluitclipjes, klerenhangers om schilderijtjes aan te drogen, paperclips om die schilderijtjes mee aan de muur te hangen, eetlepels voor 't verpotten van planten. Heel wat gebruiksvoorwerpen kennen tal van andere gebruiksdoeleinden.

Maar hier in huis blijft het nog beperkt, ontdek ik als ik rondkijk op het net. Creatievere mogelijkheden te over! Als je toevallig een fiets of twee over hebt of als de plaatselijke winkelier z'n wagenpark wil vernieuwen, èn je meubels zijn net aan vervanging toe, dan kun je ideeën opdoen op deze urban website.





Over ander creatieve hergebruik-ideeën een volgende keer meer.

zaterdag 19 juni 2010

Succes!

Aan de supporters zal het niet liggen.




(Ook te downloaden als kleurplaat.)

zondag 13 juni 2010

zaterdag 12 juni 2010

Koffie / cafè

Wat thee is voor mijn post-vriendin, is koffie voor mij - What tea does mean to my amiga de correu, does coffee mean for me (I think!?!).



Heerlijk op een vrije dag: kopje koffie, krantje erbij...
Deze fraaie illustratie kwam via Spanje uit Zürich naar Nederland. Oorspronkelijk was dit art deco kunstwerk een reclameposter voor het Zwitserse café, volgens de informatie uit 1920.



En deze prettig drinkende koffieglazen worden gebruikt in Barcelona.
Ziet 't er niet heerlijk uit?
Ik moet toegeven dat het summum voor mij koffie verkeerd is, dat wil zeggen nòg meer koffie en vooral: nog véél meer melk dan op deze foto van tallat / cortado.
Maar de koffie op deze kaart is ook niet te versmaden.

Eva, moltes gràcies, also for the other coffee cards! And, there are some new cups of tea on its way to you!

zondag 6 juni 2010

Wat toevallig!

Terwijl ik bezig was een poststempel naar Italië te versturen, was deze kunstig gemaakte stempel per post naar Nederland onderweg!



Grazie mille, Elefantus!

vrijdag 4 juni 2010

Tropisch Nederland

Afgelopen zondag belandden we in Haarlem. Eigenlijk had ik naar de Vijfhoekkunstroute gemoeten, maar met twee jonge kinderen in het kielzog kun je heden ten dage beter naar een Museum gaan.
Wat een verschil met vroeger, zowel de kinderen van tegenwoordig (en hun geduld) als de musea.

In Haarlem, aan het Spaarne, is het Teylers museum. Hoewel de vaste collectie in de vitrines qua leeftijd als 'stoffig' aangemerkt zou kunnen worden, heeft ook de moderne (zap)cultuur zich meester gemaakt van dit eerste en oudste - sinds 1784 - museum van Nederland.

Onze oudste vermaakte zich prima met de museum-puzzel-speurtocht, de jongste keek er een stukje Jungleboek-tekenfilm op de aanwezige tv. We deden een computerspelletje over dieren en klimaat. En ik heb weer wat geleerd: nooit geweten dat er vroeger in Nederland tropische dieren woonden!

'n Mooie maar ook wonderlijke combinatie dan ook, de flora, fauna en molen op de museumfolder. Zullen we dat weer meemaken, ooit, in de toekomst??

woensdag 2 juni 2010

Creatief met Smurf

Je kunt ze verzamelen, ruilen, bewaren als belegging voor later, je kunt ze bestuderen. Of er gewoon mee spelen.

Maar je kunt er ook driedimensionale collages mee maken.
Heerlijk, waar Smurfen allemaal niet goed voor zijn!

zondag 30 mei 2010

Poststempels

Gister kwam ik (ja echt, weer bij toeval!) langs een verzamelaarsmarkt in een ander winkelcentrum dan de vorige keer. Waar dezelfde verkoper stond als toen. We herkenden elkaar zelfs nog.

Ik kon het niet laten om ook nu weer in de schoenendoos met 'Kaarten voor 10 cent' (of 33 stuks = 1 centimeter voor een euro) te kijken. Al bladerend door deze kaarten vond ik een paar mooie die wel van pas kunnen komen voor Postcrossing of die ik kan sturen naar Postmuse voor haar eigen verzameling danwel haar weeskaartenproject.

Ansichtkaarten, er is veel op te zien en ansichtkaarten hebben dan ook voor elk wat wils. Mij ging het om de plaatjes en de verstuurbaarheid (dus liefst 'in goede staat' en onbeschreven).
Terwijl de beschreven kaarten ongetwijfeld weer anderen zullen bekoren. En de verstuurde kaarten met oude postzegels zijn voer voor talloze postzegelverzamelaars.

Al kijkend en denkend, voegde zich een andere verzamelaar bij de schoenendoos. Met een totaal andere blik ging hij door de kaarten die ik terzijde gelegd had.
Wat bleek, hij zocht poststempels!
Weer wat geleerd: ook hiervoor bestaan heel wat verzamelaars, die zich al dan niet verenigd hebben in de heuse Poststukken-en-Poststempels verzamelaarsvereniging Po&Po.

Met deze nieuwe blik viel mijn oog op dit kunstwerkje. Deze stuur ik natuurlijk naar Italië, naar Elefantus.

woensdag 26 mei 2010

Ons bint zuunig

Zonder het te weten ben ik aan het consuminderen geslagen.
Met daardoor, bij deze, mijn bespaartip van de dag:

Hoe kun je ervoor zorgen dat je postzegel kan worden hergebruikt?

Gewoon: kijk er eens goed naar, laat je je er vervolgens door inspireren; pen, stift of potlood erbij, en zie! De Post is zo aardig om er níet op te stempelen!




Deze jubileumzegel voor het Tropeninstituut heeft meer dan 100 km gereisd, en kan nog wel een keer zo'n afstand afleggen.



En deze fraaie geranium-postzegel reisde maar liefst 1600 km!