zondag 27 maart 2011

Mijn Opa de bankrover



Het was vanmiddag mooi lenteweer. Desondanks zochten we de bioscoop op. De trailer beloofde veel spannends, alsook de titel: 'Mijn Opa de bankrover'.

Maar 'spannend' bleef bij die ene bankoverval-scene. Het was vooral een hartverwarmende familiefilm, met grappige stukjes en - voor de snel ontroerden onder ons - ook gelegenheid voor een traan.



In Mijn Opa de bankrover passeren verschillende thema's de revue. De rouw van opa Gerrit om zijn net overleden echtgenote. Hoofdpersoon Grace die haar onbekende Surinaamse papa Beau wil leren kennen, en het wrange dat niemand van de familie iets over hem wil vertellen. Het onvermogen van moeder Birgit om haar herinneringen aan Beau met haar dochter te delen (pas veel later komen we erachter waaróm).
De kille, zakelijke tante Elles die Opa, zichzelf als kersvers weduwnaar wat verwaarlozend, op haar beurt verwaarloost (net als alle vier kinderen die 't veel te druk met hun eigen zaken hebben) en die vervolgens onder 't mom van 'dementie' zijn bankrekening blokkeert, z'n huis te koop zet en hem in een verzorgingshuis laat opnemen.
De vriendschap tussen kleindochter Grace en opa Gerrit, zij helpt hem wel (en iedereen). En ze kan ook zijn hulp gebruiken, in de zoektocht van Grace naar haar biologische vader. Een zoektocht die uitmondt in een verdrietige ontknoping, maar die toch ook weer wat moois oplevert.

Opvallend is dat Mijn opa de bankrover - net als bijvoorbeeld Kikkerdril, en vele Bollywoodfilms - voorzien zijn van spontaan opborrelende liedjes.

Mooi is dat sommige dingen ook terugkomen in het verhaal. Bijvoorbeeld de donkere roos die Grace krijgt van een vrouw uit een rouwstoet op de begraafplaats van haar oma. Zie hier, na 54 sec, een héél kort fragment van het door de andere oma gezongen lied 'Blaka Rosoe' (en hier de originele versie van deze 'Zwarte Roos').

Al met al een mooie film, de moeite waard.

zondag 20 maart 2011

Gek out?

Nog altijd is onze derdegroeper gretig letters aan het ontcijferen (ontletteren?). Met steeds weer leuke vondsten.



Inmiddels zijn we gewend aan de OV-chipkaart. Maar toch.
'Mama?' hoor ik ineens naast me. 'Waarom staat daar 'gek uit'?'

Lezen in de trein



'Mag ik uw treinkaartje zien?'



't Hoogtepunt van de treinreis.
We waren bij lange na niet de enige. Sommigen hadden het geluk een conducteur te treffen die een heus treintje uit het voorblad ponste. Maar gewoon 'knippen' heeft ook zo z'n charme.

Hoe dan ook, alle reden om al je boekaankopen uit te stellen tot de Boekenweek. En dan, de eerste zondag van de boekenweek... Lekker met een boek met de trein. Ook dit jaar weer een heel interessant, prettig leesbaar boek.