donderdag 15 september 2011

Logo's

Het leuke van rijden op snelwegen is dat je onderweg van alles ziet.
Zo hou ik van logo's, vooral als er een mooi gestileerd getekend dier op staat. Met al het vrachtverkeer kan ik dus mijn lol zéker op. En m'n dag is helemaal goed als tekst en beeld in deze logo's niet met elkaar overeenkomen!










Mocht je aanvullingen op bovenstaande weten, ik zie ze graag tegemoet!

Het logo van Mol (helaas doelt het Japanse bedrijf niet op het graafbeestje maar staat 'mol' voor Mitsui O.S.K. Lines) inspireerde een fan trouwens tot het maken van een kopie... in kruissteekjes! Zie hier het eindresultaat. Het borduurproces vind je hier.

dinsdag 13 september 2011

Universeel



Normaalgesproken gaan Miss-verkiezingen geheel aan mij voorbij. Tot ik toevallig op de autoradio hoorde dat Miss Angola verkozen is tot Miss Universe (van harte gefeliciteerd!). En ik vervolgens, eenmaal thuis, een nieuwsbericht zag op internet. Tja, dan word je (ik) ineens toch wel benieuwd en wil je zien wie precies het universum vertegenwoordigt. Zodoende klikte ik verder onder het bewuste bericht. En kwam uit op deze pagina met interviews met de kandidaten.

Mooi om te merken dat we, over de hele wereld, echt zóveel meer gemeenschappelijk hebben dan dat we verschillen! Iedereen die het altijd heeft over 'zij en wij' zou de hele reeks filmpjes eens moeten beluisteren. En dan turven welke antwoorden ook 'typisch Nederlands' zouden zijn.

De antwoorden op vraag 1 wisselden natuurlijk. Aan de ene kant voorzichtige ('interessante vraag') tot met argumenten omklede bevestiging ('als we de enigen waren in het zonnestelsel is het ook zo eenzaam' en: 'er zijn zuurstofwolken in het heelal dus het is mogelijk'). Tot een overtuigd 'ja', en: 'n vriend van me waarschuwt me er wel eens voor!'. Ook het meer genuanceerde 'ik denk niet menselijk leven maar wel andere levensvormen'. Daartegenover stonden ontkenningen als: 'ik denk het niet' of 'eerst zien dan geloven' of een duidelijk 'nee'.
Precies zoals ook de antwoorden in Nederland fris gevarieerd zullen luiden als we deze vraag tussen neus en lippen stellen aan onze buren, collega's, familie, vrienden.

Ook vraag twee gaf een feest van herkenning: vooral het multi-tasken en/of (mentaal) sterker en/of 'sensitief', intuitief en/of opener over emoties zijn. Dat zien we om ons heen en daarover lezen we thuis in onze Nederlandstalige feelgood-bladen.
Vanzelfsprekend scoorde het 'giving birth' hoog (al had lang niet iedereen het daarover). En er waren standpunten dat man en vrouw gelijk zijn, maar niet altijd hetzelfde behandeld worden, dat man en vrouw elkaar aanvullen, en, het mij meest aansprekende: 'Je moet kijken naar ieder individu'.
De personen die aangaven dat ze door hun charmes (of puppy ogen) van alles gedaan krijgen herken ik wel in enkele mensen om me heen.
Sommige antwoorden zullen misschien meer iets zeggen over typische mannen in het betreffende land. Maar verreweg de meeste antwoorden kunnen we ook uit Nederlandse monden horen.

Tot slot vraag drie: het dier. Niet geheel verrassend scoorde de kat heel hoog, evenals katachtigen, zoals de sterke leeuw, de soepele tijger (al wist niet iedereen waar laatstgenoemde woont), en de elegante panter.
De ene Miss had zelf katten, de ander roemde de onafhankelijkheid van het dier, en ook trok het luizenleven van de kat wel aan.

Daarnaast wensten velen een dolfijn te zijn of een vogel, vrij vliegend in de lucht. Een enkeling verkoos een hond, vlinder (rups!) of paard.
Miss Thailand verraste wel het meest met haar onverwachte keuze, en scoort daarmee hoog op originaliteit, een voor mij belangrijk punt als ik het voor het zeggen had gehad.
Ook de enthousiaste Miss Nicaragua had een heel bijzondere keus, tenminste voor zo'n warm land, die ze overigens bleek te delen met Miss Portugal. Een keus die bij nader inzien (voor mijzelf had ik aanvankelijk een ander dier in gedachte) zonder meer mijn instemming krijgt.

dinsdag 6 september 2011

Herlezen

Herlezen!



Op vakantie, kilometers ver van thuis, kwam ik erachter dat ik mijn eigen stapel leesboeken was vergeten mee te nemen.
Gelukkig had zoonlief 'De brief voor de Koning' van Tonke Dragt meegenomen. Waar hij overigens helemaal geen tijd voor had, maar ik wel.
Ik ben geen ervaren herlezer, en weet dus niet of herlezen altijd zo leuk is, maar in dit geval zonder meer wèl. De brief voor de koning las ik zowat in één ruk uit, 34 jaar na de vorige keer. En het blijft een mooi boek, een prachtig verhaal van alle tijden. En voor alle leeftijden, dat staat bij deze vast.



Bovenstaande kaft is dezelfde als die van het exemplaar wat we vroeger thuis hadden (het zal toen de 7e druk zijn geweest) en vind ik eígenlijk wel de mooiste!

Het boek is later verfilmd, reden dat het de interesse van zoonlief wekte (die nu op pagina 128 - van de 444 - is).
De website van Tonke Dragt vind je hier.