donderdag 31 oktober 2013

Postzegelplakstress

En ja, nu is het zover:



Ik had nog heel wat guldenpostzegels liggen. Vroeger op het postkantoor gekocht en bewaard, maar ook nieuw bij mijn postzegeldealer besteld.

Hartstikke nuttig waren ze, deze guldenpostzegels. Voor postcrossing, voor mail art, voor privépost. Altijd leuk om te proberen zo goed mogelijk, bij de ontvanger passende, postzegels te vinden. En met die veelheid van plaatjes, plus het feit dat je er meer dan één moest plakken om de juiste frankeerwaarde bij elkaar te krijgen, lukte dat vaak best aardig.

Deze verstuurde ik in mei van dit jaar:



En deze in juli:



En toen werd het oktober, met 1 november dreigend dichtbij in zicht.
Daarom nog eens extra postcrossing adressen opgevraagd, achterstallige mail art beantwoord, eindelijk eens het ansichtkaartenboekje naar Rebecca en de egelposter naar Laurel in Amerika gestuurd. Verder mijn 'vaste' postvrienden overspoeld met kaarten.

Dus ik plakte de afgelopen twee weken deze postzegels:



En deze:



M'n huisgenoten hadden geen kind aan mij. Zoonlief kon ongebreideld chatten en instagrammen met z'n vrienden, dochter bleef ongestoord uren achter de computer Moviestarplaneten en Minecraften, en manlief zocht zijn heil maar elders. En dat allemaal terwijl ik kaarten uitzocht en volschreef, en deze postzegels plakte:



Met inmiddels rode koontjes, hoge bloeddruk en al dat soort dingen meer, want de tijd begon flink te dringen, bevestigde ik ook deze aan de enveloppen en kaarten voor hun wereldreis. Zulke leuke plaatjes.
Fijn, ook, de wetenschap dat er aan de andere kant van de wereld zelfs een liefhebber blij gemaakt zou worden met 4 Nederlandse CEPT zegels:



En deze (drie keer raden naar wie deze op de bus ging):



En nog meer kaarten, brieven, met deze:



En dan heb ik ze nog niet eens allemaal ingescand. Hopelijk bereiken de Europa-koe en de Schotse Hooglander hun eindbestemming goed, en ook al de andere postzegels.

(Morgen ga ik natuurlijk nog één kaart sturen met guldenpostzegels, eens kijken of het postbedrijf coulant is.)

zaterdag 26 oktober 2013

Brievenweger

De herfstvakantie is bijna voorbij. Na zeven dagen lantefanteren beseften dochterlief en ik ineens dat haar huiswerk 'rekenen' nog af moest. Dat we nog maar twee dagen hadden voor een compleet blok, bestaande uit tien hoofdstukken...
'In de weekends vrij en door-de-week iedere dag twee hoofdstukken', had haar juf ons nog als studierecept meegegeven, 'en 't zou fijn zijn als je haar daarbij helpt'.
Maar uitstellen, en vervolgens doorbuffelen om deadlines nog net te halen, zit ons beiden kennelijk in het bloed. Zodoende hielden dochter en ik, zittend naast haar als rekenhulp, op deze laatste vrije, zonnige, herfstvakantie-zaterdag maar een reken-marathon. En negen van de tien hoofdstukken zijn af!

Normaalgesproken krijgt zij nooit huiswerk, en alle leermiddelen zijn op school. Mooi voordeel van dit huiswerk was dat ik nu eindelijk haar rekenboek eens uitgebreid van binnen kon bekijken.

En zie, dat geeft de burger moed, dat geeft hoop:



Ondanks alle snelle digitale media - sms, msn, skype, instagram, enz - leert de jeugd van tegenwoordig toch nog hoe een (luchtpost)envelop er uit ziet, èn dat je brieven ook kunt wegen. Met een speciale weegschaal nog wel.

Met veel dank aan Linda Lee, die deze fraaie illustraties heeft gemaakt.

maandag 21 oktober 2013

Lego trein, portret en wijzen



Nog meer werk van de - inderdaad amazing - Lego-kunstenaar Dirk Denoyelle.

Voor bovenstaand 3D kunstwerk stond station Antwerpen Centraal model. Er zitten 23.000 legosteentjes en 40 uren werk in. Met dit fascinerende resultaat.



Hierboven een bijzondere afbeelding (in wording) van de maestro himself. Wauw!



En een beroemd schilderij.
Zelf ben ik liefhebber van kunstige persiflages op bestaande kunstwerken, en deze versie van Rubens' "Aanbidding der Wijzen", met al die nieuwe gezichten, mag er zonder meer wezen.

zondag 20 oktober 2013

Lego Vuurtorens

Naast de prachtige vuurtoren die dochterlief gefabriceerd had, waren er nog meer Lego lichtbakens in Legoworld.



Deze is gemaakt door Casper van Nimwegen aka Neverroads.
'Een huis in zee met een baken op het dak zodat schepen niet op de rots bij het huis kunnen lopen. Je zou het zo ergens langs de kust van Amerika kunnen tegenkomen', aldus het bijschrift.



'Wie had ooit gedacht dat er een vuurtoren verscholen zat bij de Matterhorn?'.

Mozaiek schilderij met 3D vuurtoren gemaakt door Dick Denoyelle. Van wie morgen nog wat werk op dit blog (en natuurlijk is zijn werk nog tot en met woensdag 'live' te bewonderen in Utrecht).

zaterdag 19 oktober 2013

NK Lego bouwen



Ineens bevonden we ons, net als zij, bij de Jaarbeurs: Legoworld.



Dochterlief had de plaatselijke voorronde gewonnen voor het Nederlands Kampioenschap Legobouwen en was nu Finalist. Met bijpassend t-shirt en twee vrijkaartjes ('relatiekaarten'!) togen we naar Utrecht.



Ook de TV was aanwezig.



En wat een walhalla voor Lego-fans, zóveel legoblokjes!!

't Is maar goed dat wij, ouders, door middel van dranghekken ver op afstand werden gehouden. Anders hadden we volop meegebouwd (gelukkig kon ik het later op een andere plek compenseren, waar ik een cavia heb gebouwd).



De drie hoofdprijzen gingen aan haar neus voorbij, maar goed, wat wil je, met meer dan vijftig finalisten in haar leeftijdscategorie. En de jury had terecht de hoofdprijzen toegekend aan iemand die een prachtige toren op een berg had gemaakt, aan iemand die een schitterende ooievaar (zeemeeuw) had gebouwd, die je op het zoekplaatje hierboven ziet, en aan iemand met een ingenieuze zweefmolen.



En ik ben natuurlijk supertrots op háár bouwsel, mijn favoriet: een vuurtoren, met bijgebouw en mensen die iets onduidelijks dragen.
Dochter kwam thuis met een leuke troostprijs, en ik met een zak vol losse legoblokjes in moeilijk-te-krijgen kleuren (turquoise, oranje, bruin en paars, plus een postbode-op-een-fiets - ik geef toe, ik kon het niet laten). Moe en voldaan.